عشق سبز - (عــــــــــــــــشق)

یا رب اینم نو گل خندان که سپردی منش * میسپارم به تو از چشم حسود چمنش

گر چه از کوی وفا گشت صد مرحله دور * دور بار آفت دور فلک از جان و تنش

گرچه سبد منزل سلمی سحر ای باد صبا * چشم دارم که سلامی برسانی ز منش

به ادب نافه گشایی کن از آن زلف سیاه * جای دلها ی عزیز است بهم بر زنش

کو دلم حق وفا با خط و خالت دارد * محترم دارد آن طره عنبر شکنش

در مقامی که به یاد لب او می نوشـــــد * سفله آن مست گر باشد خبر از خویشتنش

عرض و مال از در میخانه شاید اند وخت * هر که این آب خورد رفت به دریا افکنش

هر که ترسد ز ملال اندوه عشقس نه حلال * سرما قدمش یا لب ما و دهنش